10. jun, 2020

Geer en Goor naar de groep

Moeder Dakota houdt ons goed in de gaten. Want wat gaat er nu gebeuren?
Nog steeds staat ze met de 2-ling Geer en Goor apart in een kalverhok. Meestal gaan ze binnen 1 week naar de groep. Maar met een 2-ling duurt dat wat langer. Maar nu gaan ze ook naar de groep. En daar zijn we blij mee. Want Goor (bruin) lag in een stuit en had veel slijm met de geboorte. We hebben er alles aan gedaan om hem aan de gang te krijgen. Zelfs een infuus heeft hij gehad. En met Geer (wit) ging het wel. Ook wel veel slijm, maar niet zo erg als zijn broer. De andere dag toch weer de dierenarts erbij. Geer lag er zo slecht bij. Hij had al wat beginnend vlies over zijn ogen. Ook hij ging aan het infuus.
Beide broers kregen biest via de sondevoeding. En dat 2 maal daags. Moeder Dakota liet het allemaal gelaten toe.
En na een aantal dagen werd de fles geprobeerd. Geer pakte het goed op. En al gauw wist hij zelf waar hij de melk moest halen. De stap van de fles naar de tiet is niet zo groot.
Goor daar in tegen, pakte de fles niet. Hij probeerde wel een paar slokjes, maar was gauw moe. Hij kreeg nog langer de sonde. Maar telkens probeerde wij het weer. Er ging zeker een week voorbij. En toen wilde Goor de fles helemaal niet. Maar zijn buikje was niet leeg.
Dan ga je ze bespioneren. Kijken of je ze kan betrappen dat ze aan het uier staan. En dat doen ze niet op commando.
Ze zijn ruim 1,5 week oud, als we zien dat ze zelf bij moeder drinken. Daar zijn we dan blij om. Maar hun toestand blijft wel zorgelijk. Ze liggen veel en rennen niet door het hok zoals de andere kalfjes. Veel meer kunnen we niet doen.
Ze willen niet meer bijgevoerd worden, maar zijn wel mager. Niet zo gek ook. Een vleeskoe heeft meestal genoeg melk voor 1 kalf, maar voor 2 wordt wel lastiger.
Ze zijn nu een maand oud en ze gaan naar de groep. Ze staan wat steviger op hun pootjes en hopen dat ze gaan stelen. En het was een hele klus om ze te verplaatsen. Zo klein als dat ze zijn, kunnen ze flink tegenwerken.