18. jun, 2020

Glenn en Gismo

Onze Una was knetter dik. Bijna net zo breed als dat ze lang was. Ze droeg of een groot kalf of 2 kalfjes. Maar ze had wat problemen. Al een paar weken zagen we met grote regelmaat een rode bal komen. En dat is niet goed. Er werd al verteld dat het of een keizersnede zou worden of dat het kalfje al dood zou zijn omdat de placenta los kwam. Dan ben je voorbereid voor het ergste. Ook het inschatten of ze al aan het bevallen was, werd er niet makkelijk op. Van de week is ze 's nachts opgevoeld omdat ze onrustig was. Arie had al een uur in de stal doorgebracht en haar geobserveerd. Grote twijfels, vandaar even voelen. Maar er bleek niks aan de hand.
Vanmiddag was het dan eindelijk voor het eggie!
Geen risico's nemen door af te wachten, direct helpen. Maar er werden grove poten gevoeld en een kont. Dus stuitligging. Dierenarts werd gebeld en keizersnede werd uitgevoerd. Er kwam een mega grote stier te voorschijn. Het werd voor ons duidelijk waarom ze zo dik was. Maar er bleek nog een mega grote stier in te zitten. We waren er beduusd van!
Glenn en Gismo deden het direct. Ze hadden wel last van slijm, maar reageerde goed. We hadden er gelukkig niet zoveel werk aan. En nadat ze biest van moeder Una hadden gehad via een sonde, konden ze met de kalvertaxi naar een apart hok. Daar aangekomen kon ook moeder Una uit de keizersnede box naar haar 2-ling.
De eerste kennismaking met de broertjes. 😍