19. okt, 2020

Binnen halen koeien Klaasjeswater

De trekkers werden weer gestart. Een teken dat de koffie pauze voorbij was. Verwonderd over het feit dat het eerste gebied zo snel ging, gingen we met goede moed naar het volgende gebied, Klaasjeswater.

Ook deze kudde zal niet lopend over de weg gaan, vanwege de drukte op de dijk. En dan was er nog een probleem. Sinds de koeien buiten lopen, zijn er 7 dieren die niet, helemaal niet, zeg maar nooit, over de brug zijn geweest. Het hele seizoen hebben ze op de hoge gedeelte gelopen. Dus die zouden dan toch niet lopende de stal bereiken. Maar nu moest de rest van de kudde wel de brug over naar het hoge gedeelte. En dat ging appeltje - eitje. De shovel ging het pad op naar het natuurgebied, met een vrachtje hooi. En aangezien dat al een keer eerder was geweest van de week, wisten ze allemaal hoe laat het was. ETENSTIJD!!! Netjes kwam de kudde over de brug aanrennen. Het hooi werd gewoon uit de bak getrokken.

Dat wij in het hoge gedeelte een sluis gingen maken, daar trokken ze zich niks van aan. Ze waren veel te druk. Toch werd de brug afgezet en bemand. Ook het toegangshek werd bediend. Karren en trekkers werden in 2 lange rijen, vlak naast elkaar geplaatst. Daartegen werden de hekken geplaatst en aan elkaar vastgemaakt en gezekerd aan een trekker of kar. Als laatste werd de veewagen in positie gebracht. We konden de kudde gaan drijven....

Het idee was, om het hooi weer op te pakken met de shovel en dan heel langzaam de sluis in te rijden. De koeien met hun bek vol met hooi, volgend achter de shovel kunnen insluiten. Met die theorie gingen we aan de slag.

Met een "we gaan het maar 1 keer proberen" verscholen wij ons achter de trekker met kieper en bleven doodstil wachten.

Met een slaapverwekkende snelheid, kwam de shovel tergend langzaam onze kant op. Gevolgd door de vretende koeien. Alleen bleven de kalfjes wat achter. Met 2 man probeerde ze achter de kudde te komen en zo de kalfjes mee te laten lopen. Dat ging helemaal fantastisch. Het circus kwam bij de ingang van de sluis. De shovel reed behoedzaam tussen de hekken. Nog steeds op de voet gevolgd door de vretende koeien. Enkele keken wel onze richting op. Die kiepers zijn zo hoog, dat je wel heel erg blind moest zijn om ons niet te zien. Een paar kalfjes wilde wel achter die kieper kijken. Met een zachte psss, psss, werden ze weggejaagd. Helaas niet alleen die kalfjes, heel de kudde ging er vandoor. Alleen Orel niet. Die vond dat wel interessant en snuffelde langs de hekken, zo richting de kar. En voor hij het wist, stond hij erin.

Over naar plan B. De opstelling werd iets aangepast. De kudde werd verder naar achteren gedreven. Voorbij de sluis. Daar hadden we nog een sloot en dat moest de kudde tegenhouden en dan zouden ze zo de sluis inlopen. En laat dat toch gebeuren....

De kudde tussen de hekken. Wij de hekken bewaken om eroverheen springende koeien te ontmoedigen. Maar dat was gelukkig niet nodig. De moeders en hun kalveren bleven rustig wachten tot ze in de kar mochten. En met 4 keer rijden was ook dit gebied leeg. Hekken werden weer losgekoppeld en verzameld. Trekkers gestart en karren voortgetrokken. Op naar de stal voor drinken en broodjes.

Gebied 2 was leeg!!!