19. jan, 2022

Oebele, onze houdini

Het spenen van kalfjes zorgt altijd voor een uitdaging. Het vergroot onze creativiteit. Gelukkig zijn wij niet voor 1 gat te vangen, helaas laten de kalfjes zich door dat ene gat dan ook weer niet vangen.

Afgelopen maandag werden de laatste 3 stiertjes Oneil, Oebele en Oxini, verhuisd naar de stierenstal. Ze waren nog bij hun moeder blijven lopen, omdat ze de kleinste waren. Dus het werd nu tijd om op eigen benen te gaan staan. En dat is dan altijd wel een dingetje.

Boven het hek van het stierenhok werd een extra hek opgehangen. Zo konden dan nog wel met hun kop erdoor om bij het eten te kunnen, maar de rest niet. Dachten wij.

Als je dan een rondje koeienkijken gaat doen en je merkt dat je niet alleen op het erf loop, dan weet je dat het extra hek niet zijn werk heeft gedaan. Oebele, zoon van onze tienermoeder, kleinste van het stel, had een uitgang gevonden.

Dinsdagavond met het voeren, is Oebele weer teruggebracht naar het stierenhok. En .... uit voorzorg zijn er balen stro voor gezet en het extra hek is weggehaald. De balen zijn op zijn kant gezet om zo hoger te wezen. Daar is niet uit te komen. Dachten wij.

En 's avonds met de ronde van 9 uur, loopt ook Oebele weer over het erf. Hoe is dat toch mogelijk! Alles wordt nagekeken en nergens werd een gat gevonden. Omdat het donker is wordt Oebele met een paar man weer terug begeleid naar het stierenhok. En je gelooft het niet. Ze staan erbij en Oebele gaat door het hek, neemt een aanloop en gaat zo over de balen. Menig springpaard zou er jaloers op worden. Het kleine opdondertje laat zich door niets en niemand tegenhouden om terug te gaan naar zijn moeder.

Hij werd weer terug gebracht naar het stierenhok en er werd een 2de rij balen op de 1ste geplaatst. Zie daar nog maar eens uit te komen.

Vandaag heb ik hem wel gespot. Uiteraard in het stierenhok.